چقدر سختی کشیدی تا بزرگ شم صبوری کردی و دردات شدید شد
مراقب بودی من از پا نیوفتم نه انگار واقعا موهات سفید شد
مثل هر شب هوس عشق خودت زد به سرم چند ساعت شده از زندگیم بی خبرم
از همان جاده که تو رفتی و من ماندم و من بین این قافیه ها گم شدم و در به درم در به درم
دارم میرم از این خونه که رویاهاش پریشونه از این کوچه که دلتنگه از این شهری که دل خونه
تو دیگه پا به پام نیستی ولی من باز هم زندم عجب جون سختی ام من که هنوزم فکر آیندم
لج میکنی واسه هرچیزی همیشه هی ادا مغرورارو در میاری آخه که چی شه
نه اینجوری نمیشه با تو حرفم میزنیم تهش که دست پیشه لج میکنی همیشه
هی عسق اول و آخرم بلا نمونده بیاری سرم تو که میدونی عاشقتم دیگه واسه چی میترسی
هی میدونی نفس منی تو چشم من و دست تو نیست یه کاری نکن عاشقت دیوونه شه دستی دستی
دنبال چی میری بس که این روزا بلند پروازی تو مارو نمیبینی
با همه برنامه میچینی ولی با ما نمیشینی
جانم باش نوش دارو بعد مرگ فایده نداره جانم باش
رخ نمایان کن و این ماه شب تابانم باش جانم باش
